عبدالعلی دستغیب منتقد ادبی و مترجم است. از او تا کنون بیش از ۵۰ عنوان کتاب ترجمه و تالیف منتشر شده؛ دستغیب در ۱۶ آبان ۱۳۱۰ خورشیدی در شیراز به دنیا آمده است. او از از سال ۱۳۲۶ در روزنامه‌های شیراز همچون پارس و بهار ایران، و سپس در مجله‌ها و روزنامه‌های تهران همچون اطلاعات، کیهان، سخن، فردوسی، نگین، روشنفکر، امید ایران، پیام نوین، راهنمای کتاب، آینده، آدینه، کلک، کیهان فرهنگی، نیستان و ادبیات داستانی، مقاله‌ها و مطالب متعددی در زمینه‌های تاریخ، فلسفه، جامعه‌شناسی و هنر نوشته است.
دستغیب را میتوان در کنار رضا براهنی صاحب کتاب “طلا در مس” از اولین منتقدان جدی شعر در ایران خطاب کرد. آرای او در مجلات ادبی پر فروغ در دورههای مختلف همیشه از جریان سازترین آرا و بحث برانگیزترین نظرات در باره تئوری شعر بوده است.
دستغیب بدون توجه به نام و جایگاه ادبی افراد آنها را به ارزیابی نشسته و همین امر باعث شده است بتواند مجموعه ای دقیق از نظرات ادبی را درباره شاعران ایرانی بدست دهد. او از گستره شعر فراتر رفته و با نوشتن نقدهایی درباره آثار ابراهیم گلستان، صادق هدایت، بزرگ علوی، صادق چوبک و نویسندگانی از این دست در حوزه نقد ادبیات داستانی نیز موفق نشان داده است. اگرچه اغلب اندیشه انتقادی شعر او را برتر از اندیشه انتقادی ادبی اش می دانند.
