ماریو بارگاس یوسال نویسنده پرویی برنده جایزه نوبل ادبیات. در تازه ترین سخنان خود درباره چگونگی نویسنده شدنش و مخالفتش با دادن جایزه نوبل ادبیات به باب دیلن گفته است.
به گزارش مهرگان به نقل از ایسنا؛ «ماریو بارگاس یوسا» که طی چند روز گذشته از دانشگاهی فیلیپینی مدرک دکترای افتخاری دریافت کرده در نشستی رسانه‌ای در موسسه “سروانتس” باز هم با سخنانی جنجالی تیتر رسانه‌ها شده است. او درباره تعلق گرفتن جایزه نوبل امسال به “باب دیل” ـ خواننده و ترانه‌سرای مشهور آمریکایی ـ گفته است: من “باب دیلن را به عنوان یک خواننده تحسین می‌کنم، اما فکر نمی‌کنم او نویسنده خوبی باشد. نوبل ادبیات برای نویسندگان است، نه خواننده‌ها.
یوسا در خلال صحبت‌هایش گفت که حتی پیش از این که هر گونه مهارتی در نویسندگی داشته باشد، اشتیاق به نوشتن را در خود حس می‌کرده است. او در این باره گفت: من اصلا استعداد نداشتم. هر بار که امتحان می‌کردم به این نتیجه می‌رسیدم که هیچ گونه توانمندی در این زمینه ندارم و بعد رمان “مادام بوواری” (به قلم گوستاو فلوبر) را خواندم. این کتابی بود که زندگی من را تغییر داد. من هم شیفته رمان “فلوبر” شده بودم و هم شروع فروتنانه آثار نویسندگان فرانسوی برایم الهام‌بخش بود. من نامه‌نگاری‌های “فلوبر” را خواندم و این کمک خارق‌العاده‌ای به من کرد، چون دقیقا شبیه من و بسیاری دیگر از نویسندگان، او هم در ابتدای کار هیچ استعدادی نداشته است. او یک ذهنیت داشت و آن هم این بود که می‌خواست یک نویسنده بزرگ شود. بنابراین با مقاومت، لجاجت، نظم و سخت‌کوشی با این فقدان استعداد جنگید.
ر این نشست همچنین از یوسا درباره احساس عشق سوالی پرسیده شد، اما او بدون این که اشاره‌ای به رابطه خود با “ایزابل پریسلر” داشته باشد، در پاسخ گفت: عشق تجربه‌ای فوق‌العاده و شگفت‌انگیز است و شاید غنی‌ترین احساسی که ما حس کرده‌ایم. اما یک چیز خصوصی است.
«ماریو بارگاس یوسا» متولد ۱۹۳۶، از مطرح‌ترین چهره‌های ادبیات آمریکای لاتین به‌شمار می‌رود. او در پنج دهه گذشته، آثاری را مانند “سور بز”، “خانه سبز”، “گفت‌وگو در کاتدرال” و “شهر سگ‌ها” خلق کرده است. این نویسنده در عرصه سیاست و مقاله‌نویسی هم دست توانایی دارد و آثارش در روزنامه‌های معتبر اسپانیولی‌زبان به چاپ می‌رسد. شهرت یوسا با نخستین رمانش – “زندگی سگی” – آغاز شد.
