محسن آزموده | دو عكس يادگاري هر دو مربوط به سال ١٩٠٠ نشانهاي از مناسبات او پيش از انقلاب است، يكي با لف تالستوي، خالق بزرگترين رمان تاريخ و ديگري با آنتوان چخوف، از بزرگترين نويسندگان داستان كوتاه. اين روزها ديگر به تاريخ ادبيات پيوسته است و كمتر كسي آثارش …
ادامه نوشته »چرا تودهایها از کانون نویسندگان اخراج شدند؟
باقر پرهام | دعوای ما با اعضای تودهای کانون نویسندگان ایران در سال ۵۸ شکل گرفت. در این سال، هیات دبیران کانون عبارت بودند از من، احمد شاملو، محسن یلفانی، غلامحسین ساعدی و اسماعیل خوئی. من، بنا به سنتی که به پیشنهاد بهآذین در نخستین هیات دبیران موقت در سال ۵۶ …
ادامه نوشته »آدمها در ایستگاه قطار
مقدمه| دهه چهل خورشیدی، بنا بود مهری آهی آثار داستایفسکی را از روسی به فارسی برگرداند، اما مرگ به او فرصت نداد تا او تنها به ترجمه «جنایت و مکافات» اکتفا کند. بعد از او، سروش حبیبی از روسی و علیاصغر خبرهزاده از فرانسه آثاری از داستایفسکی را ترجمه کردند، …
ادامه نوشته »ویـــژه | آیت الله، وارثِ روح الله؛ به مثابه یک نویسنــده
درگذشت آیت الله هاشمی رفسنجانی، این چهره برجسته سیاسی جمهوری اسلامی، که از آخرین بازماندگان حلقه اولیه انقلاب بود. نگرانی فراوانی را در جامعه ایرانی برای آینده سیاست در جمهوری اسلامی رقم زده است. نقش او در امر سیاسی در سال های گذشته از همه سال های پیش پر رنگ …
ادامه نوشته »به بهانه ۱۵ دی زادروز بهرام صادقی | تکنواز غمناک
ش. شهیدی | بهرام صادقی, فرزند آخر خانواده, دارای ۲ خواهر و یک برادر, در خانوادهای فرهیخته و علاقمند به کتاب پرورش یافت. پدر او با اینکه سواد نداشت, علاقهی وافری به کتاب داشت. در شبهای کتابخوانی که در خانهی ایشان در سالهای کودکی بهرام صورت میگرفت, فردی باسواد کتاب …
ادامه نوشته »ویژه | بازخوانی یک یادداشت از رضا براهنی درباره غلامحسین ساعدی به بهانه زادروزش در ۱۳ دی
رضا براهنی | به گمانم بار اول نام غلامحسین ساعدی را در نامه ای خواندم که خانم مهرانگیز سمندری، که قصه نویس بود و شاید همسن و سال خود من و ساعدی، برایم از تبریز به استانبول فرستاده بود. با او در واقع از طریق دوستی مربوط شده بودم به …
ادامه نوشته »از «صداهای مراکش» تا «کیفر آتش»
نگاهی به دو رمان از الیاس کانتی | محمود حدادی* | انسان امروز در برخورداری آسانش از رسانههای تصویری، به شیوه درک دیداری عادت کرده است. ادراک او از راه گوش، اغلب نابهنجاراست؛ چیزی است از مقوله آلودگی صوتی؛ غلغله بیستوچهار ساعته ماشین و انسان در تنگجای شهرهای بزرگ. اما در حظ …
ادامه نوشته »بهرام بيضايي و مسالهي تاريخ
کریم نیکونظر| چند سال پيش وقتي گفتوگوكنندهاي از بهرام بيضايي پرسيد: «شما جايي گفتهايد از تاريخ معاصر عقبيد. اين را جدي گفتهايد؟» بهرام بيضايي با خنده جواب داد كه: «دوست دارم از بعضي واقعيتها عقب باشم…» اما آيا اين عقب بودن از زمانهي معاصر، از اتفاقات روز، از جمعها و …
ادامه نوشته »جای خالی جعفر والی در تئاتر ملی
فرزانه ابراهیمزاده | جعفر والی یکی از آخرین حلقههای کارگردانان و بازیگران دوره طلایی تئاتر ایران و از بنیانگذاران گروه تئاتر ملی روز شنبه ۲۷ آذرماه بعد از یک دوره بیماری در ۸۳ سالگی در تهران درگذشت. بازیگری که ورودش به عرصه هنر همزمان با سالهای ملی شدن صنعت نفت …
ادامه نوشته »